André van der Linden
Woont en werkt in Wijnaldum in Friesland, werd in 1945 in Amsterdam geboren, studeerde enige tijd aan de Rijksacademie in Amsterdam, maar is als beeldhouwer autodidact. Niets is bij nadere beschouwing zo vanzelfsprekend als het in eerste instantie lijkt. Dat geldt zeker ook voor de beelden van André van der Linden. De kunstenaar heeft inmiddels een indrukwekkende staat van dienst opgebouwd. Veel van zijn beelden hebben een vaste plek in de openbare ruimte gekregen.
Het werk van André van der Linden nodigt uit tot bespiegeling. Hoewel de kunstenaar vaak formele uitgangspunten ontleent aan geometrie en stereometrie, ontsnappen zijn beelden aan koele berekening en wetmatigheid. Toevoegingen die op het eerste gezicht ongerijmd lijken, fungeren als tegenhangers van constructivistische elementen. De beelden ontlenen hun visuele spanning aan deze tweeledigheid.
Bij het combineren en assembleren van verschillende materialen ontstaan op de raakvlakken vervormingen die afwijken van de meetkundige uitgangspunten. De visuele spanning van de beelden hangt onder meer samen met de wijze waarop vlakken worden vervormd, verscheurd of doorboord. Ook het stelsel van vrije lijnen en vaste verbindingen draagt bij aan het enerverende krachtenveld dat elk beeld afzonderlijk beheerst. Contrasten tussen statische en dynamische elementen leveren vormen op die vaak indirect aan een figuratie herinneren.
In zijn sculpturen legt de kunstenaar een voedingsbodem voor een dichterlijke benadering van de waarneembare werkelijkheid. Hij neemt de vrijheid om zijn ideeën zodanig uit te werken dat het resultaat recht doet aan het onderwerp. De ene keer kan het zwaartepunt liggen bij figuratie, terwijl een volgend beeld juist weer meer naar een abstracte vormentaal neigt.
Zo ontstaan beelden die letterlijk gestalte geven aan menselijke figuren en aan de motieven en drijfveren die hen in beweging brengen.